অসমীয়া দুখৰ শায়ৰি(Assamese Sad Shayari) সকলোৰে হৃদয়ত গভীৰ প্ৰভাৱ পেলায়। যেতিয়া মনটো দুখী হয়, অসহায় বোধ কৰোঁ, তেতিয়াই শায়ৰিসমূহে আমাক সান্ত্বনা দিয়ে। আমাৰ মাটি আৰু মানুহৰ অনুভূতি যেতিয়া শব্দৰ খেলত পৰিণত হয়, তেতিয়া সেই বিশেষ অভিজ্ঞতাটোৱে মনলৈ কেতিয়াবা অশ্ৰু আনে, আকৌ কেতিয়াবা আশাৰ কান্তুৰে মন উজ্জ্বল কৰে। এইটো প্ৰবন্ধত, আমি আপোনালোকক কিছু চমনীয়া অসমীয়া দুখৰ শায়ৰি(Assamese Sad Shayari) আগবঢ়াম, যিয়ে আপোনাৰ হৃদয় স্পৰ্শ কৰিব আৰু আপোনাৰ দুঃখ-বিৰহৰ সময়বোৰত সংগী হব।.
Assamese Sad Shayari
এই জীৱনত এদিন তুমি চাগে মোৰ বাবে সুধিবাই লাগিব,
কেনেকৈ মই জীৱনটো পাৰ কৰিম তোমাৰ অবিহনে।
মোৰ মনত তোমাৰ চিন মই পাহৰিব নোৱাৰোঁ,
মাথোঁ তুমি মোক দুখ দি পাহৰি যাব পাৰা।
তোমাৰ হাঁহি আজি মোৰ মনত বলিকা,
হেঁপাহৰ দিনবোৰ আজি মনৰেই সোৱাঁদ।
প্ৰেম খেলা মিছা মায়া, বুজিছিলোঁ একেঠাৰাতে,
হেঁপাহৰ লগতে এই দুনীয়াত তুমি পাহৰিলে।
মোৰ হৃদয়ৰ সকলো আশা তোমাৰ সৈতে হেৰালা,
দুখেৰে ঢাকিল মোৰ জীৱন।
সপোন বোৰ মিছা হ’ল, বাস্তৱ মনত ভাহিল,
কেনেকৈ মই ছাৰিম তোমাৰ মৰমৰ চিন।
বিছাৰোঁ তোমাক মই মৰমৰ এটি বান্ধোনত,
কিন্তু তুমি আহিবা নেকি পলম নোহোৱাৰ আগতে।
মোৰ জীৱনৰ মিছা আশা তোমাৰ পৰা উপহাৰ,
এসহাৰত জ্বলিছো মই তোমাক নাহী পাৰা।
সময়ে সলনি কৰে সকলো, কিন্তু মনৰ ঠাই অকলে,
হেঁপাহৰ আঁচলত তুমি মোৰ চিৰকালৰ আছা।
সপোনৰ ৰঙেৰে লিখা সুৰত আনিছিল মোৰ মন,
বৰষুণৰ বৰণ উভতিব, চিৰদিন উৰি পাৰা।
বৃত্তলৈ ফুৰিবা পৃথিবীত, কিন্তু মোৰ জীৱনত,
তোমাৰ চিন কিনো থাকিব নেকি চিৰকাল।
এই জীৱনত এটা মুহূৰ্ত্ত স্তব্ধ হৈ থকা,
মোৰ হৃদয়ৰ পৰা তুমি কেনেকৈ চিনি পাহৰা।
মনত ৰাখিছো তোমাক এতিয়া,
সপোনবোৰ বুৰ যাব পাৰা দুখৰ সোঁতত।
তুমিহে মোৰ জীৱনৰ একমাত্ৰ আলো,
তুমি অবিহনে অন্ধকাৰেই পথ হ’ব।
মিছা মিছিকৈ আশা দিছিলা,
মোৰ হৃদয়তখন হেৰুৱা।
এই পৃথিৱীত মোৰ প্ৰেমৰ অতীত,
হেঁপাহৰ হাঁহি তুমি আমাৰ মৰমৰ পাতে।
মন মাৰি বুজালোঁ, তুমিহে মোৰ আশা,
অন্ধকাৰত জীৱন মিছা হ’ব তোমাৰ অবিহনে।
দুখৰ ঢৌৱে ভাঁহিল মনত,
উভতি নাহিব আমাৰ জীৱনৰ প্ৰেমৰ চিন।
মোৰ জীৱনৰ ৰং আহিছিল তোমাৰ পৰা,
কিন্তু বৰষুণৰ সোঁতত সকলো আঁতৰ হ’ব।
কেনেকৈ পাহৰিম তোমাক মই,
সপোনৰ দৰে উন্মনা তুমি মোৰ মনত।
Assamese Sad Shayari
এই জীৱনত এদিন তুমি চাগে মোৰ বাবে সুধিবাই লাগিব,
কেনেকৈ মই জীৱনটো পাৰ কৰিম তোমাৰ অবিহনে।
মোৰ মনত তোমাৰ চিন মই পাহৰিব নোৱাৰোঁ,
মাথোঁ তুমি মোক দুখ দি পাহৰি যাব পাৰা।
তোমাৰ হাঁহি আজি মোৰ মনত বলিকা,
হেঁপাহৰ দিনবোৰ আজি মনৰেই সোৱাঁদ।
প্ৰেম খেলা মিছা মায়া, বুজিছিলোঁ একেঠাৰাতে,
হেঁপাহৰ লগতে এই দুনীয়াত তুমি পাহৰিলে।
মোৰ হৃদয়ৰ সকলো আশা তোমাৰ সৈতে হেৰালা,
দুখেৰে ঢাকিল মোৰ জীৱন।
সপোন বোৰ মিছা হ’ল, বাস্তৱ মনত ভাহিল,
কেনেকৈ মই ছাৰিম তোমাৰ মৰমৰ চিন।
বিছাৰোঁ তোমাক মই মৰমৰ এটি বান্ধোনত,
কিন্তু তুমি আহিবা নেকি পলম নোহোৱাৰ আগতে।
মোৰ জীৱনৰ মিছা আশা তোমাৰ পৰা উপহাৰ,
এসহাৰত জ্বলিছো মই তোমাক নাহী পাৰা।
সময়ে সলনি কৰে সকলো, কিন্তু মনৰ ঠাই অকলে,
হেঁপাহৰ আঁচলত তুমি মোৰ চিৰকালৰ আছা।
সপোনৰ ৰঙেৰে লিখা সুৰত আনিছিল মোৰ মন,
বৰষুণৰ বৰণ উভতিব, চিৰদিন উৰি পাৰা।
বৃত্তলৈ ফুৰিবা পৃথিবীত, কিন্তু মোৰ জীৱনত,
তোমাৰ চিন কিনো থাকিব নেকি চিৰকাল।
এই জীৱনত এটা মুহূৰ্ত্ত স্তব্ধ হৈ থকা,
মোৰ হৃদয়ৰ পৰা তুমি কেনেকৈ চিনি পাহৰা।
মনত ৰাখিছো তোমাক এতিয়া,
সপোনবোৰ বুৰ যাব পাৰা দুখৰ সোঁতত।
তুমিহে মোৰ জীৱনৰ একমাত্ৰ আলো,
তুমি অবিহনে অন্ধকাৰেই পথ হ’ব।
মিছা মিছিকৈ আশা দিছিলা,
মোৰ হৃদয়তখন হেৰুৱা।
এই পৃথিৱীত মোৰ প্ৰেমৰ অতীত,
হেঁপাহৰ হাঁহি তুমি আমাৰ মৰমৰ পাতে।
মন মাৰি বুজালোঁ, তুমিহে মোৰ আশা,
অন্ধকাৰত জীৱন মিছা হ’ব তোমাৰ অবিহনে।
দুখৰ ঢৌৱে ভাঁহিল মনত,
উভতি নাহিব আমাৰ জীৱনৰ প্ৰেমৰ চিন।
মোৰ জীৱনৰ ৰং আহিছিল তোমাৰ পৰা,
কিন্তু বৰষুণৰ সোঁতত সকলো আঁতৰ হ’ব।
কেনেকৈ পাহৰিম তোমাক মই,
সপোনৰ দৰে উন্মনা তুমি মোৰ মনত।
Assamese Sad Shayari
এই জীৱনত এদিন তুমি চাগে মোৰ বাবে সুধিবাই লাগিব,
কেনেকৈ মই জীৱনটো পাৰ কৰিম তোমাৰ অবিহনে।
মোৰ মনত তোমাৰ চিন মই পাহৰিব নোৱাৰোঁ,
মাথোঁ তুমি মোক দুখ দি পাহৰি যাব পাৰা।
তোমাৰ হাঁহি আজি মোৰ মনত বলিকা,
হেঁপাহৰ দিনবোৰ আজি মনৰেই সোৱাঁদ।
প্ৰেম খেলা মিছা মায়া, বুজিছিলোঁ একেঠাৰাতে,
হেঁপাহৰ লগতে এই দুনীয়াত তুমি পাহৰিলে।
মোৰ হৃদয়ৰ সকলো আশা তোমাৰ সৈতে হেৰালা,
দুখেৰে ঢাকিল মোৰ জীৱন।
সপোন বোৰ মিছা হ’ল, বাস্তৱ মনত ভাহিল,
কেনেকৈ মই ছাৰিম তোমাৰ মৰমৰ চিন।
বিছাৰোঁ তোমাক মই মৰমৰ এটি বান্ধোনত,
কিন্তু তুমি আহিবা নেকি পলম নোহোৱাৰ আগতে।
মোৰ জীৱনৰ মিছা আশা তোমাৰ পৰা উপহাৰ,
এসহাৰত জ্বলিছো মই তোমাক নাহী পাৰা।
সময়ে সলনি কৰে সকলো, কিন্তু মনৰ ঠাই অকলে,
হেঁপাহৰ আঁচলত তুমি মোৰ চিৰকালৰ আছা।
সপোনৰ ৰঙেৰে লিখা সুৰত আনিছিল মোৰ মন,
বৰষুণৰ বৰণ উভতিব, চিৰদিন উৰি পাৰা।
বৃত্তলৈ ফুৰিবা পৃথিবীত, কিন্তু মোৰ জীৱনত,
তোমাৰ চিন কিনো থাকিব নেকি চিৰকাল।
এই জীৱনত এটা মুহূৰ্ত্ত স্তব্ধ হৈ থকা,
মোৰ হৃদয়ৰ পৰা তুমি কেনেকৈ চিনি পাহৰা।
মনত ৰাখিছো তোমাক এতিয়া,
সপোনবোৰ বুৰ যাব পাৰা দুখৰ সোঁতত।
তুমিহে মোৰ জীৱনৰ একমাত্ৰ আলো,
তুমি অবিহনে অন্ধকাৰেই পথ হ’ব।
মিছা মিছিকৈ আশা দিছিলা,
মোৰ হৃদয়তখন হেৰুৱা।
এই পৃথিৱীত মোৰ প্ৰেমৰ অতীত,
হেঁপাহৰ হাঁহি তুমি আমাৰ মৰমৰ পাতে।
মন মাৰি বুজালোঁ, তুমিহে মোৰ আশা,
অন্ধকাৰত জীৱন মিছা হ’ব তোমাৰ অবিহনে।
দুখৰ ঢৌৱে ভাঁহিল মনত,
উভতি নাহিব আমাৰ জীৱনৰ প্ৰেমৰ চিন।
মোৰ জীৱনৰ ৰং আহিছিল তোমাৰ পৰা,
কিন্তু বৰষুণৰ সোঁতত সকলো আঁতৰ হ’ব।
কেনেকৈ পাহৰিম তোমাক মই,
সপোনৰ দৰে উন্মনা তুমি মোৰ মনত।
Assamese Sad Caption
বিচাৰিলে তোমাক কেতিয়া
আৰু লভিম জানো?
নাহিলি পৰিসৰে,
প্ৰতীক্ষাৰ বেদনাত তৰুণীয়ে ৰল।
শূন্যতাই আছে,
মই নিসংগ ভাৱাতুৰ।
বৰষুণে কান্দে,
মোৰ নিৰ্জনতাই।
তোক বিচাৰি,
অৰ্থহীন হৈছে জীৱন।
মৰমৰ বুভুক্ষাই,
মোৰ অন্তৰত ৰঙীন শূন্যতা।
বিশ্বাসৰ খেল,
মোৰ উপহাসৰ কাৰণ।
মৰমৰ আশা কৰোঁতেই,
আকাশৰ চাৰ ঢাকিলি।
ভাল্ পোৱাৰ কথাৰে,
সপোনৰ চাৰ ফুলক।
হৃদয়ৰ শূন্যতাৰে,
কেনি হ’ব বাৰু জীৱন।
নাহিলি তুমি,
আকাশৰ দিগন্তখনো ম্লান।
নভুজো কেনি,
মৰমৰ ভাষা।
মোক আকল পাৰে,
তোৰ অনুপস্থিতি।
হৃদয়ৰ বেদনাত,
আকুল হ’ব লাগে।
প্ৰতিদিনে নিজক,
ভাঙো নিজৰ বিচৰা।
মই এতিয়া হেপাহ
অকলে চকুলোৰে বাৰে।
মৰমৰ আৱেগত,
মোৰ হৃদয় ভগ্ন।
তোক পাহৰিব পৰা,
সহজ কথা নহয়।
প্ৰতিক্ষাৰ ৰাতি,
মুনিহে জানে মুখ।
তোৰ কথা ভাবি,
নিদ্ৰাহীন ৰাতি।
Frequently Asked Questions
অসমীয়া দুখৰ শায়াৰি কি বুলিয়ে কোৱা হয়?
অসমীয়া ভাষাত দুখ, বিচ্ছেদ বা হেঙুলীয়া অনুভৱৰ সৈতে লিখা কবিতা বা পদক অসমীয়া দুখৰ শায়াৰি বুলিয়ে কোৱা হয়।.
অসমীয়া দুখৰ শায়াৰী ক’ত পোৱা যায়?
অসমীয়া দুখৰ শায়াৰি বিভিন্ন সামাজিক মাধ্যম, ব্লগ আৰু সাহিত্যৰ কিতাপত পোৱা যায়। বিশেষকৈ, সাহিত্য চর্চা কৰা ৱেবছাইট আৰু সামাজিক মাধ্যমত এইবোৰ ব্যাপক ৰূপে পোৱা যায়।.
অসমীয়া দুখৰ শায়াৰি কেনেকৈ লিখিব পাৰি?
অসমীয়া দুখৰ শায়াৰি লিখিবলৈ আপোনাৰ ব্যক্তিগত অনুভৱ, দুখৰ কাহিনী আৰু সৃষ্টিশীলতাক সঠিকভাবে ব্যাখ্যা দিয়াৰ ক্ষমতা লাগে। উল্লেখযোগ্য শব্দৰ ব্যৱহাৰ আৰু মানসিক দুখৰ বৰ্ণনা দিয়াৰ জৰিয়তে খুবেই আকৰ্ষণীয় শায়াৰি লিখিব পাৰি।.